donderdag 10 januari 2013

Ze zijn geboren!!

Een dag eerder dan verwacht. Woensdagavond liep ze steeds meer om me heen te drentelen en gaf ze de boodschap af dat zij wilde dat ik met haar mee naar boven moest gaan. Ik vond haar buik ook best wat aan de harde kant en nam alles aan spullen mee die je maar nodig kunt hebben bij een bevalling. Ik was er op voorbereid dat Shabanou me net als Tresca, van het iets oudere nestje, een paar nachten bezig zou kunnen houden maar tot mijn verrassing zag ik rondom één uur al een kleine samentrekking. Inmiddels had ik al wel gezien dat er twee kittens in haar buik zouden moeten zitten dus de bezorgdheid dat er een eenlingetje geboren zou kunnen worden, was over. Het eerste sorrelzilveren katertje werd in een akelige stuit geboren (eerst alleen één pootje eruit) maar met een gezamenlijke inspanning, ik dus alleen Shabanou moed inspreken, vertrouwen uitstralen en vooral nergens aan trekken) werd hij om 4.23 uur met een gewicht van 95 gram geboren. Een half uurtje later, om 4.58 kwam zijn identieke broertje, met een gewicht van 96 gram heel wat aangenamer ter wereld. En toen brak het GS aan, het Grote Spinnen.
Bij eerdere nestjes van Shabanou raakten de kittens wel, mogelijk een tepeloorlog of een wat moeizamer melkproductie, in de problemen. Daarom heb ik ze om half zeven allebei een druppeltje gekookt water met wat druivensuiker erin gegeven en iedere zoveel uur krijgen ze een slokje kittenmelk.
Shabanou deed haar bevalling in het kleine kraammandje dat ik eerder speciaal voor haar had gecreëerd omdat de grote nog bij Tresca in gebruik was. Maar omdat Tresca met haar vijf grote bullen te krap kwam te zitten, had ik haar net verhuisd naar een grote doos en kon ik Shabanou in de loop van de ochtend de oude vertrouwde dubbele kraammand geven.
Aan het einde van de dag wogen de broertjes 102 en 101 gram. Halverwege deze nacht, wanneer ze ongeveer 24 uur oud zijn, controleer ik nog even of ze wel of niet extra hulp nodig hebben. Op dit moment ligt Shabanou ontspannen op het dakje van de kraammand, ligt haar kleindochter Lexie er naast en ontfermt papa Jack zich over alles wat hij aan eetbare zaken kan vinden.

Echt fotogeniek zijn ze natuurlijk nog niet maar met deze heb je wel een beeld hoe is ging en is. Dat papa Jack nu aan zijn spijsvertering werkt door sprintjes op de bovenverdieping te trekken, met zijn dochter achter hem aan, kan ik niet op de foto krijgen. Het is nu midden in de nacht dus ik hoop dat hij onze buurtjes niet wakker maakt.

In de grote kraammand. In de dubbele wand zitten Snugglesafes die warmte afgeven
en de lap er overheen houdt de warmte nog wat beter vast.





Drie maal de eerst geborene.





En drie maal zijn jongere broertje.
Op deze foto nog helemaal nat en glibberig.
Her tweede katertje heeft een blauw bandje gekregen
 want anders zijn ze niet van elkaar te onderscheiden


Saampjes bij hun gelukkige moeder.

Echt zeldzaam. Zoveel vertrouwen als onze poezen hebben in hun huisgenootjes en hoe betrokken Jack als dekkater bij zijn nestje wil en kan zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten