Ik hoop zo dat het lukt

Het veilig stellen van de laatste leukere foto's in mijn computer. Door een storing kan ik er niet meer bij maar via omwegen lukte het me wel om vier stuks op Facebook te zetten.

Deze foto's zijn in ieder geval veilig gesteld. Tenzij Blogspot crasht natuurlijk. Ik heb ooit een web-blog gehad en daar was het helaas wel fout gegaan met een soort verhuizing daar. Heel jammer. Ik heb het voor nu even afgeklopt want ik heb nu bedacht dat ik via mijn website een fotoblog kan maken. Ga ik zo proberen en dan de laptop terug naar fabrieksinstellingen.
Bij deze foto's was toevallig Nemo steeds in de hoofdrol. Het is zo grappig om te zien hoe de twee kleine mannekes denken en doen alsof ze met zo groot en stoer zijn als die van Tresca die toch 2,5 week ouder zijn.

De vorige blog was even een tussendoortje

Er valt zoveel meer te melden. Sinds een paar dagen is het konijnenrennetje uit de huiskamer. Ik vond ze nog wel een beetje jong voor het vrije verkeer maar deze twee kittens gaan keurig naar de kattenbak en gaan net zo makkelijk met de honden om als de grote kittens. Ze hoeven niets zelf uit te vinden - ze doen gewoon de groten na.

Nelson

Nelson

Nemo, een beetje moe van al zijn bezigheden

Nemo samen met Ruby

Ze hebben vast erfelijke aanleg voor het poseerwerk

Broertje slopen

Op dezelfde plaats op de bank waar eerder Tresca moederde.

Nu Ruby met Nelson

Ik was Nemo kwijt. Bleek hij een mandje hoger te liggen. Zo stoer!

Comfort dient de kat. Lekker warm op de leuning van de bank boven de radiator

Het Grote Genieten

Nemo in zíjn mandje.

Absoluut onweerstaanbaar

Deze mandjes zijn speciaal ontworpen voor sorrelzilveren Somalietjes!

Parmantig, prachtig én absoluut onweerstaanbaar. Ik kom werkelijk nergens meer aan toe. Zo klein als ze zijn, hebben ze ook ontdekt hoe ze bij me op schoot moeten komen. Ze nodigen zichzelf uit met een lief piepje en dan pak ik ze van de grond. En daar zit ik dan ;-) Terwijl er genoeg te doen is, zoals de rommel opruimen die de grote kittens van Tresca vandaag maken met het spelen op de vensterbank in de achterkamer. De planten daar waren toch al aan vervanging toe en het feit dat ze nu gebruikt worden voor het 'junglecat-spelen' maakt dat ze inderdaad de zomer niet gaan halen.

Ze lopen al heel parmantig door de hele kamer

En de bovenetage heeft ook geen geheimen meer voor ze.
Hun ontwikkeling gaat zo enorm snel. Vandaag zijn ze zes weken oud geworden en op de weegschaal lieten ze zien hoe goed ze gegroeid zijn. Nemo woog 656 en Nelson 685 gram.
Omdat Shabanou zoveel melk voor ze had, hadden ze lang geen interesse in ander voedsel. Nemo was uiteindelijk de eerste met het willen eten van vlees; Nelson was eerst niet over te halen om een hapje gemalen vlees maar was meteen met stip de beste eter toen hem het echte vlees werd voorgezet. Hij zet gewoon overal zijn tandjes in. Nemootje ook. Vandaag hebben ze geknabbeld aan rauwe kippenruggetjes en daarna gekookte kippenlevertjes en voor de nacht nog een rondje Carnibest. Ze eten tussen de grote kittens van Tresca mee alsof ze nooit anders gedaan hebben.

Jonna

Voor een van de twee katertjes heeft zich een gezin gemeld. Hun kitten gaat Bobby heten en omdat hun andere katje geen ideale jeugd (te jong bij de moederpoes en nestgenootjes weggehaald en daardoor bijv. niet geleerd dat je niet zo ruw moet spelen/bijten) willen we de meest stoere van dit stel uitzoeken die zo klein als hij is toch in staat is corrigerend op te treden. Deze kittens konden geen betere leerschool krijgen als het opgroeien hier. Ik was toen ik wist dat het nestje van Shabanou 2,5 week na dat van Tresca geboren zou worden best wel bezorgd hoe de grotere kittens met de jongere zouden omgaan. Dat viel dus reuze mee. Ze vallen ze gelukkig niet echt lastig en Nemo en Nelson dribbelen mee alsof ze evengroot zijn. Wanneer er geen toezicht is, breng ik de kleintjes boven want ze hebben wel hun rust nodig.

Ruby komt er uit zichzelf bij. Jonna en Esmee amuseren zich prima.

Shabanou hield wel toezicht en Ruby kwam ook meeknuffelen.

Nelson naast zijn vader aan de maaltijd.

Nemo

Ze zijn ook totaal niet onder de indruk van de honden.

Jewel vindt al dat jonge spul best interessant.

De sleeppartij

De kleintjes hebben wel een avontuur beleefd! Moeder Shabanou besloot op een nacht dat zij toch met haar kittens in de slaapkamer wilde bivakkeren... Om dat te kunnen doen heeft ze haar meer dan 500 gram wegende kittens over verschillende hekjes waaronder die op de trap moeten slepen. We mogen dankbaar zijn dat dit goed is afgelopen.
Ik heb de kittens ook graag 's nachts bij me maar als het moedertje dat niet wil, dan stopt alles. Tresca wilde dit bijv. per se niet. En Shabanou dus wel. Gelukkig gaat ze wel akkoord met het overdag beneden zijn en zo krijgt haar nestje ook nog eens de meest optimale socialisering.

De twee jongemannekes worden in hoog tempo fotogenieker. Kan ook niet anders met zulke prachtige ouders. Probleem was alleen dat ik niet zo'n goede fotograaf ben. Maar de volhouder wint en de laatste foto's kunnen er best mee door.

Nemo heeft een grotere wereld ontdekt,

Nelsons eerste stapje uit het rennetje.

Nemo

De foto's hieronder zijn van vandaag. Hun ontwormingspilletje is kennelijk niet verkeerd op hun maagjes gevallen. Ik heb ermee gewacht totdat ze royaal over de 500 gram waren maar deze heertjes groeien zo goed, zonder enige hulp van mij, willen ze niet, dat ze al bijna 600 gram wegen.

Nelson, de donkerste.

Nemo, de lichtste.

Nemo als circusacrobaat.