Het laatste nestje van Shabanou en Jack: Ze hebben altijd een warm lijfje om tegenaan te kruipen

Dit stukje is niet echt naar mijn zin maar er zijn wat problemen met deze site om de nieuwe tekst en foto's op te slaan. Maar net als met mijn nieuwe laptop en het maken van verhuiskaarten bij de TNT geef ik het niet op :-) Maar het is wel moeilijk om dit op een positieve manier als een uitdaging te zien. Zou het met Windows 8 te maken hebben? Ik heb inmiddels drie verschillende browsers geïnstalleerd en wellicht is er eentje die wat beter compatibel is met Blogspot.

Over een paar uurtjes worden de twee stoere boys van Shabanou vier weken oud. Vorige week zijn ze van de slaapkamer verhuisd naar beneden naar het plekje in de voorkamer waar Tresca met haar kittens bivakkeerde. Bivakeerde! want zij zit nu in een ruimer rennetje in de achterkamer. Heerlijk om iedereen lekker vrij in huis en om me heen te hebben.
Tresca had eerder 'hulp' van haar dochter Jewel en Shabanous kleindochter Lexie, nu staat Tresca er eigenlijk alleen voor ;-) en Shabanou heeft bijna doorlopend gezelschap van Lexie. Wel zo leuk voor haar want met twee kittens ben je gauw klaar met de verzorging. Ondanks dat is ze enorm trouw en als ze niet echt bij ze is, dan is ze wel op hooguit een meter afstand.

Stapje voor stapje wordt hun leefsituatie aangepast.

Als eerste werd de grote kap vervangen door een doos die op zijn kant ligt voor het 'veilige-afdakje-gevoel' en een paar dagen later werd het mandje vervangen door een kussen waardoor de kittens nu door het hele rennetje kunnen scharrelen.
Morgen gaan ze op de weegschaal om te laten zien hoe goed ze zijn gegroeid. Ze voelen heerlijk aan; zulke heerlijke stevige lijfjes.

Helaas zijn mijn foto's de laatste dagen niet om over naar huis te schrijven. De flitser geeft veel te veel licht en helemaal met de zilvertjes houd je dan een witten vlek over. Maar we 'kenne niet sonder' dus hier komen de laatste foto's.

Bezoek wordt hier aan het werk gezet! Kittens socialiseren. En erg dat ze dat vinden ;-)

Voordat Shabanou definitief met haar kittens naar beneden kwam, haalden we haar af en toe even naar beneden. Eerst een paar minuutjes wanneer er bezoek was en steeds wat langer. De voorlaatste keer kwam Shabanou er ook bij (eerder hield ze toezicht vanaf de trap) en na de echte verhuizing naar het rennetje moest ze wel even toegesproken worden. Het was even afwachten wat ze 's nachts zou gaan doen, ze zou de kittens weer naar boven kunnen slepen, maar tot onze opluchting blijft ze trouw bij haar kleintjes.